Van LA naar huis

9 juni

We worden om een uur of zeven wakker maar we doen het kalm aan. We hebben mooie vliegtijden. We vertrekken pas om 13.50 uur (en komen iets na negen uur 's morgens plaatselijke tijd in Amsterdam aan.) We hoeven dus niet vroeg op het vliegveld te zijn. De koffers hebben we gisteren al ingepakt. Een hoop troep weggegooid. De grote koelbox laten we maar achter op de hotelkamer met een briefje dat we hem niet mee kunnen meenemen en dat wie hem wil hebben, hem mag houden. Het mini-koelboxje dat er bij zat past wel in de koffer. We vullen het met de cd's en sokken.

Het ontbijt, een continental breakfast, stelt niet zo veel voor. Iets voor tien uur checken we uit en rijden we naar Alamo toe. Het hotel zit op minder dan tien minuten rijden van het vliegveld en de autoverhuurbedrijven. We leveren de auto in en noteren de kilometerstand. In 3,5 week hebben we 3917 mijl gereden, dat is ongeveer 200 mijl gemiddeld per rijdag. Met de bus van Alamo rijden we naar het vliegveld.

We hebben gisterenavond al online in het hotel ingecheckt. Maar als we de koffers inleveren - niet te zwaar gelukkig - zegt de baliedame dat we nieuwe instapkaarten nodig hebben. Met de in het hotel geprinte kaarten kunnen we wel de koffers inchecken en door de security komen, maar we kunnen er niet mee het vliegtuig in. Het heeft iets met een extra paspoortcontrole te maken. Nadat ze onze paspoorten heeft gecontroleerd, print ze daarom nieuwe kaarten voor ons uit. De koffers zet ze niet op een lopende band. We moeten ze zelf afgeven bij een securitypost waar ze in een soort röntgenapparaat doorgelicht worden. Bij de post in de vertrekhal waar we heen verwezen worden, staat al een enorme lading koffers. Te veel blijkbaar, want we worden doorverwezen naar een andere post met nog nauwelijks koffers. Een securityman neemt onze koffers over en zet ze voor aan de rij. Dat geeft een wat geruster gevoel dan dat de koffers helemaal achteraan de grote rij in de vertrekhal staan. We hoeven niet te wachten totdat ze door het röntgenapparaat zijn geweest. Sterker nog, je mag er zelfs niet bij staan wachten. We lopen vervolgens naar de securitycheck, waar we vlot doorheenkomen.

In de vertrekhal bekijken we even de winkels. LAX is niet ons favoriete vliegveld. Nauwelijks winkeltjes en eetgelegenheden. Eén van de weinig wel aanwezige eetgelegenheden adverteert met de kreet: "We can't fly... but we sure can cook!"

We zien ook een automaat waarin Iphones, Ipods, Ipads en fotocamera's van $350 en duurder inzitten. Alsof je een reep snoep uit de automaat haalt. Alleen betaal je niet met kwartjes maar met je creditcard. Hoewel onze dochter nog op zoek is naar een nieuwe Ipod doen we dit maar niet. Stel je voor dat je net gekochte Ipod blijft hangen in de automaat. Wel kopen we nog bij één van de weinige winkels een drietal Amerikaanse pockets.

Daarna zoeken we een rustig plekje waar we wachten totdat we kunnen boarden. Er blijkt zowaar gratis Wifi te zijn en we internetten nog wat. Tegen één uur zien we dames in het blauw aan komen lopen, maar het duurt nog een tijd voordat we kunnen boarden.

Met enige vertraging vertrekken we uiteindelijk. Het is een aantal jaren geleden dat we met KLM gevlogen hebben. Op de een of andere manier lijkt het er op alsof het allemaal wat minder is geworden. De beenruimte lijkt minder dan vroeger en het personal entertainment systeem is krakkemikkig. Een stewardess laat onze systemen resetten, maar veel helpt dat niet. Zo doet de "enterknop" het bij ons beiden niet echt goed.

We proberen wat te slapen maar veel komt daarvan niet. Er zijn twee baby's aan boord die in eendrachtige samenwerking dat proberen te verhinderen. Als de ene baby na een lange huilpartij vermoeid in slaap valt, dan neemt de andere het huilen over, en als deze weer moe wordt, dan begint de eerste weer. Het blijft daarom bij wat hazenslaapjes. Toch zijn we best nog wel fris als we iets na negen landen in Amsterdam. Ach ja, een goede conditie. We bellen even naar huis. Dochter blijkt nog in bed te liggen. We nemen de trein richting huis en tegen elf uur zijn we thuis. Onze vakantie zit er op.

Een paar statistieken:

Totaal gereden: 3917 mijl (6300 km)

Getankt voor 700 dollar

Gemiddelde kosten per overnachting:  129 dollar (met de toenmalige koers iets minder dan 100 euro)

Autohuur: 853 euro

Tickets: 623 euro pp
Avondeten: 27 dollar gemiddeld pp
Totaal eten: 1600 dollar.